Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ μεταφέρει στο σινεμά την ομώνυμη ιστορία του Ρόαλντ Νταλ, του μεγάλου παραμυθά που έχει μαγέψει εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο, σε μια ταινία για όλη την οικογένεια που θα αγαπήσουμε μικροί και μεγάλοι!
 

Μέσα στη νύχτα, όταν όλα τα παιδιά και οι μεγάλοι κοιμούνται πολύ βαθιά, όλα τα σκοτεινά πλάσματα βγαίνουν από τις κρυψώνες τους και έχουν τον κόσμο για τον εαυτό τους. Αυτό πιστεύει και σκέφτεται η 10χρονη Σόφη, όταν δεν μπορεί να κοιμηθεί και στριφογυρίζει στο κρεβάτι της σε ένα ορφανοτροφείο του Λονδίνου. Ένα βράδυ, η Σόφη παραβαίνει τους κανόνες και βγαίνει από το κρεβάτι της, βάζει τα γυαλιά της και σκύβει έξω από το παράθυρο για να δει πώς είναι ο κόσμος στο φως του φεγγαριού. Ξάφνου, η Σόφη βλέπει κάτι να έρχεται προς το μέρος της – κάτι πολύ ψηλό και μαύρο και λεπτό. Αυτό το κάτι είναι ένας Γίγαντας που κλέβει την Σόφη και την φέρνει στην πατρίδα του, την Γιγαντοχώρα.

Ευτυχώς, αυτός ο …χορτοφάγος Γίγαντας έχει μια καρδιά από χρυσάφι και δεν μοιάζει καθόλου με τους συμπατριώτες του. Η Σόφη θα τον γνωρίσει καλά και θα του δώσει το όνομα Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας, ενώ θα μάθει τα πάντα για τους Γίγαντες και την συνήθειά τους να τρώνε ανθρώπους. Οι δύο φίλοι, μόνοι τους στον κόσμο μέχρι να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον, θα καταστρώσουν ένα φιλόδοξο σχέδιο και θα αναχωρήσουν για το Λονδίνο για να σταματήσουν για τα καλά τους ανθρωποφάγους Γίγαντες.

Ο κόσμος μας είναι πιο μεγάλος από όσο φαντάζεσαι

Για πάνω από σαράντα χρόνια, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ μοιράζεται τις μοναδικές ιστορίες του με εκατομμύρια θεατές ανά τον κόσμο, συστήνοντάς τους σε εξωπραγματικούς, τρομακτικούς, χαρισματικούς, υπέροχους και πάνω από όλα αυθεντικούς χαρακτήρες. Η ιστορία του Ρόαλντ Νταλ για την αναπάντεχη φιλία ανάμεσα σε ένα νεαρό κορίτσι και έναν μυστηριώδη γίγαντα έμοιαζε απόλυτα ταιριαστή με την φιλμογραφία του Σπίλμπεργκ, αν και το ταξίδι αυτό άρχισε δεκαετίες μετά την γένεση της ιστορίας.

Ο Ρόαλντ Νταλ, ένας από τους πιο δημιουργικούς και δημοφιλείς συγγραφείς παιδικών βιβλίων, δημοσίευσε τον «Μεγάλο Φιλικό Γίγαντα» το 1982 (την ίδια χρονιά που η ιστορία του Σπίλμπεργκ για μια αναπάντεχη, συγκινητική φιλία -το «Ε.Τ. Ο Εξωγήινος»- έκανε το δικό της ντεμπούτο στα σινεμά) και ήταν η ιστορία που και ο ίδιος ξεχώριζε περισσότερο από το έργο του. Η ικανότητά του Νταλ να συνδυάζει φανταστικά με τρομακτικά στοιχεία και να τοποθετεί τα παιδιά στην καρδιά των ευφάνταστων ιστοριών του, δεν έχει όμοιά της στον λογοτεχνικό κόσμο, όπως και η άρνησή του να αποκρύψει από τους μικρούς αναγνώστες του μια βασική αλήθεια: ότι ο κόσμος κρύβει το κακό μαζί με το καλό, ότι η ζωή μπορεί να γίνει δύσκολη και τρομακτική. «Οι ιστορίες του Νταλ δεν είναι χαζοχαρούμενες», λέει ο παραγωγός Φρανκ Μάρσαλ. «Έχουν χιούμορ αλλά και μια σκοτεινή πλευρά, είναι συνήθως τρομακτικές. Πάντως, τα παιδιά τις λατρεύουν». Ο Σπίλμπεργκ συμφωνεί: «Είναι πολύ γενναίο να συνδυάσεις το φως με το σκοτάδι, το να πεις μια τρομακτική ιστορία με μια αχτίδα φωτός, να διδάξεις κάτι τόσο αβίαστα - ο Νταλ το κάνει υπέροχα και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ήθελα να πω αυτήν την ιστορία. Χωρίς το σκοτάδι, πώς θα μπορούσες να βρεις τη λύτρωση; Πώς θα μπορούσες να ξεφύγεις από το βάθος του εφιάλτη και να βρεθείς στο πιο όμορφο, στο πιο μαγευτικό όνειρο;».

Από την άλλη, ο «Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας» είναι μια ιστορία για δύο μοναχικές ψυχές που, βρίσκοντας η μία την άλλη, δημιουργούν το δικό τους σπίτι στον κόσμο, μια δική τους οικογένεια. «Οι ιστορίες για την οικογένεια πάντα προσέλκυαν τον Στίβεν», λέει η Καθλίν Κένεντι, μόνιμη παραγωγός του Σπίλμπεργκ τις τελευταίες δεκαετίες. «Αυτός είναι και ο λόγος που οι ταινίες προσέλκυαν με τη σειρά τους και τους θεατές». Ο Σπίλμπεργκ γνώριζε το βιβλίο από την εποχή που το διάβαζε στα παιδιά του και είναι κάτι που του θυμίζει πάνω από όλα την δική του οικογένια. «Είναι μια ιστορία που μιλά για την φιλία, για την αφοσίωση, για την προστασία των αγαπημένων σου. Μια ιστορία που δείχνει ότι ακόμη και ένα μικρό κορίτσι μπορεί να λύσει τα προβλήματα ενός γίγαντα, και να βρει σε αυτόν την οικογένεια που δεν είχε ποτέ».

Αναζητώντας έναν σεναριογράφο που θα μπορούσε να μετατρέψει το απλό αυτό βιβλίο σε κινηματογραφικό σενάριο διατηρώντας όλα τα στοιχεία που ενθουσίασαν μικρούς και μεγάλους, οι παραγωγοί στράφηκαν στην Μελίσα Μάθισον, σεναριογράφο του «E.Τ.» και της «Μαύρης Καλλονής». «Έχουν μια πολύ γλυκιά σχέση», έχει δηλώσει η Μάθισον. «Στην αρχή, κοντράρονται και είναι καχύποπτοι ο ένας για τον άλλο, αλλά από τη στιγμή που φτιάχνουν το σχέδιό τους και προχωρούν ως φίλοι, τότε γεννιέται τόση αγάπη μεταξύ τους. Είναι μια υπέροχη μικρή ιστορία».

Την πρώτη κιόλας μέρα των γυρισμάτων του υποψήφιου για Όσκαρ «Η Γέφυρα των Κατασκόπων», ο Σπίλμπεργκ είχε ήδη βρει τον Γίγαντά του: τον καταξιωμένο -και έκτοτε βραβευμένο με Όσκαρ για την ίδια ταινία- Μαρκ Ράιλανς. «Προφανώς ήξερα ότι είναι σπουδαίος ηθοποιός αλλά τον παρατήρησα για πρώτη φορά από κοντά και είδα την πλήρη μεταμόρφωσή του στον χαρακτήρα που υποδυόταν. Και με άγγιζε τόσο η προσωπικότητά του όταν κάναμε διάλειμμα από τα γυρίσματα. Ήξερα τότε ότι μπορούσε να κάνει τα πάντα». «Είναι απλώς παρεξηγημένος», λέει ο Ράιλανς για τον Μεγάλο Φιλικό Γίγαντα. «Είναι τόσο απομονωμένος και βρίσκει το καλύτερο είδος φίλου, δηλαδή κάποια που τον καταλαβαίνει καλύτερα απ’ ό,τι καταλαβαίνει ο ίδιος τον εαυτό του. Μοιράζονται μια βαθιά αγάπη και φιλία».

Βέβαια, τεράστια σημασία είχε και η επιλογή της ιδανικής πρωταγωνίστριας, αφού η σχέση του ΜΦΓ με την Σόφη είναι η καρδιά όλης της ιστορίας. Τον ρόλο κέρδισε η πρωτοεμφανιζόμενη Ρούμπι Μπάρνχιλ από την Αγγλία, μετά από εξάμηνη διαδικασία αναζήτησης εκ μέρους των παραγωγών αλλά και μία συνάντηση με τον Ράιλανς, για να δουν αν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες. Όταν είδαν την Ρούμπι να δουλεύει με φαντασία και άνεση τις σκηνές της, αλλά και να γίνεται αμέσως φίλη με τον Ράιλανς, ήξεραν ότι έχει βρει τη Σόφη τους. Για την μικρή ηθοποιό, η σχέση της Σόφη και του ΜΦΓ είναι αυτό που αγαπά περισσότερο στην ιστορία. «Ο ΜΦΓ είναι συνέχεια λυπημένος, αφού τα αδέλφια του τού φέρονται απαίσια και τον κοροϊδεύουν. Η Σόφη αισθάνεται την ίδια μοναξιά – είναι και οι δυο τους χωρίς οικογένεια στην πραγματικότητα», λέει. Ο Ράιλανς απόλαυσε την ευκαιρία να δουλέψει με τη νεαρή Ρούμπι αλλά και να παρακολουθήσει τον Σπίλμπεργκ, ενώ εκείνος την καθοδηγούσε στην ερμηνεία της. «Η Ρούμπι έχει ανεξάντλητη φαντασία και μια απόλυτη φυσικότητα στην ερμηνεία της. Μάθαινα από εκείνη, όπως συμβαίνει όταν δουλεύεις με νέους ανθρώπους. Η ικανότητά της να ακολουθεί τις πολύ τεχνικές οδηγίες του Στίβεν και να τις κάνει να φαίνονται φυσικές είναι πραγματικά αξιοσημείωτη».

Χτίζοντας έναν θαυμαστό κόσμο

«Οι πιο πρόσφατες ταινίες μου, που βασίζονταν σε ιστορικά γεγονότα, περιόριζαν κάπως τις κινήσεις μου», εξηγεί ο Σπίλμπεργκ, «ακριβώς επειδή ήθελα να μείνουμε πιστοί στην ιστορία. Με τον “ΜΦΓ” μπορούσα να αποδράσω σε αυτό που κάνω καλύτερα, δηλαδή να αφήσω εντελώς ελεύθερη την φαντασία μου». Ο μαγικός κόσμος που ξεπήδησε από τη φαντασία του Ρόαλντ Νταλ έδωσε την ίδια ευκαιρία σε δεκάδες καλλιτέχνες και τεχνικούς να ξεδιπλώσουν την δική τους φαντασία, εφευρετικότητα, και δημιουργικότητα, ενώ ο Σπίλμπεργκ επέλεξε να χρησιμοποιήσει την τεχνική του motion capture (στην οποία οι animators σχεδιάζουν την τελική εικόνα βασισμένοι στην ερμηνεία και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των ηθοποιών) γιατί, όπως λέει, «ήθελα το στοιχείο του εξωπραγματικού, να φαίνονται πλάσματα αλλόκοτα και όχι απλώς τεράστιοι άνθρωποι».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σπίλμπεργκ χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη τεχνολογία (το είχε κάνει και πριν πέντε χρόνια, στην ταινία κινουμένων σχεδίων «Οι Περιπέτειες του Τεν Τεν: Το Μυστικό του Μονόκερου») αλλά στον «Μεγάλο Φιλικό Γίγαντα» έπρεπε να εντάξει τις animated εικόνες στον πραγματικό κόσμο, έτσι ώστε η Σόφη της Ρούμπι και ο Γίγαντας του Ράιλανς να συνυπάρχουν φυσικά στα ίδια πλάνα. Ο πειραματισμός με καινούριες κινηματογραφικές τεχνικές, δεν είναι κάτι καινούριο για τον Αμερικανό σκηνοθέτη, ο οποίος εδώ και δεκαετίες επιστρατεύει τις νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της αφήγησης, αλλά παραδέχεται ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε τόσο πελαγωμένος μετά τα (θρυλικά για την δυσκολία τους) γυρίσματα του «Jaws». «Όταν μπήκα για πρώτη φορά στο στούντιο, είδα τα διάφορα επίπεδα των σκηνικών, την τεχνολογία που χρειάζεται για κάθε ένα πλάνο, και όλα τις πρακτικές δυσκολίες και απαιτήσεις, και αισθάνθηκα κάπως χαμένος. Δεν ήμουν σίγουρος ότι θα τα κατάφερνα, αλλά ήμουν ταυτόχρονα ευγνώμων για την δημιουργικότητα, την ακρίβεια και την φαντασία όλων των συνεργατών μου. Αισθάνθηκα ότι ξεκινούσα μια μεγάλη περιπέτεια – σαν κι αυτήν της Σόφη και του ΜΦΓ!».

Το βιβλίο «Ο ΜΦΓ – Ο Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός