Μετά από εξαντλητικές επαναλήψεις αφηγούμενη την Κοκκινοσκουφίτσα, η Κλεοπάτρα Χαρίτου επιχειρεί τη γεφύρωση της παιδικής ηλικίας με την ενήλικη, καταλήγοντας σε μία σειρά φωτογραφιών με την ηρωίδα Κοκκινοσκουφίτσα.

Ποιός είναι ο κοινός τόπος ενός παιδιού και ενός ενήλικα μέσα στη χιλιοπερπατημένη διαδρομή μέσα στο δάσος; Μέσα από ποιές υποσυνείδητες προβολές ενηλικιώνεται το παιδί στην Κοκκινοσκουφίτσα και ποιούς φόβους συντηρεί εμμονικά ο ενήλικας;

Το καλό και το κακό παραμένει το ίδιο με το πέρασμα των χρόνων; Η πορεία της Κοκκινοσκουφίτσας προς το σπίτι της γιαγιάς της (όπως και μέσα στην Οικία Κατακουζηνού), ξεκινά από την παιδική ηλικία, έτσι όπως αυτή συμβολίζεται όχι μόνο από την παιδική φιγούρα της αλλά και από διάφορα αντικείμενα ή τόπους που την σηματοδοτούν.

Σταδιακά η παιδικότητα αρχίζει να χάνεται. Με την παρουσία του λύκου (το αρσενικό) αλλά και του δάσους πλέον (η κοινωνία), το μικρό κορίτσι εμβαπτίζεται σε γυναίκα, πάντα με τη χρήση του κόκκινου χρώματος όπως η γυναικεία φύση άλλωστε προστάζει και καταλήγει στην ύφανση της ενηλικίωσης και της γονιμοποίησης. 

Η Κλεοπάτρα Χαρίτου απευθύνθηκε σε μία οικογένεια γεμάτη παιδιά, του 15ου Δημοτικού Αθηνών, (άλλωστε, πως να χτιστεί η γέφυρα που θα ενώσει τα παιδιά και τον ενήλικα χωρίς την συμμετοχή τους, αναρωτήθηκε),με τα οποία συνεργάστηκε στη δημιουργία σκηνοθετημένων φωτογραφιών από επιλεγμένα παραμύθια των αδερφών Γκρίμ.

Το εθελοντικό αυτό ταξίδι με τους μαθητές του 15ου Δημοτικού Αθηνών είχε αφετηρία την ανάγνωση των αυθεντικών παραμυθιών που επιλέχτηκαν από τους δασκάλους. Σάββατο 18 Μαίου 2013 στις 20.30

Επίσης, παραμύθια των αδελφών Γκριμμ όπως δεν τα ακούσατε ποτέ!!! 18 & 19 MAΪΟΥ 2013 & 25-26 MAΪΟΥ και ώρες 13.00-16.00 και ελεύθερη είσοδο