Θέατρο Αριστοτέλειον

Εκτός από την ομορφότερη γιορτή του χρόνου και του κόσμου, τα Χριστούγεννα είναι μια αφορμή για να δούμε τους ανθρώπους γύρω μας με αγάπη. Το βλέμμα μας να γλιστρήσει κάτω από την επιφάνεια της εξωτερικής τους εμφάνισης και να αντικρύσει αυτό που κρύβεται μέσα τους, αυτό, που ίσως δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε, αλλά για το οποίο αξίζει να τους αγαπάμε, κι ας είναι διαφορετικοί από εμάς. «Μπορεί να φαίνεται αδύναμος, αλλά στην πραγματικότητα είναι γενναίος», λέει ο Χανς στην αδερφή του Λίζα, προσπαθώντας να της αλλάξει γνώμη για τον Μολυβένιο Στρατιώτη του με το ένα πόδι, που είναι τόσο έξω από τον δικό της τέλειο κόσμο, μέσα στον οποίο έχει εγκλωβιστεί η καρδιά της.

Ημερ/νία διεξαγωγής: 

04/11/2018 - 11:30
Η παράσταση έχει σταματήσει να παίζεται 
 
Τι είναι αυτό που κάνει τα παιδιά να αγαπούν τόσο τα παραμύθια; Μα φυσικά, η μαγεία τους.
 
Τι είναι αυτό που κάνει τους γονείς να έρχονται με τα παιδιά τους στο θέατρο; Μια ωραία ιστορία, με ωραίο τρόπο ειπωμένη.
 
Και τι είναι αυτό που παιδιά και γονείς παίρνουν μαζί τους φεύγοντας από το θέατρο; Την εμπειρία που βίωσαν. 
 

Για ηλικίες από: 

5-9
9-12

Ξεκίνησαν οι εγγραφές για το Θεατρικό Εργαστήρι "Επί σκηνής”. Το Εργαστήρι απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 4 έως 17 ετών. Τα παιδιά μέσα από μια βιωματική εμπειρία και ομαδικό παιχνίδι καλλιεργούν τη φαντασία τους, κοινωνικοποιούνται και αναπτύσσουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη. Εκφράζονται μέσα από το λόγο την κίνηση, τη μουσική και επικοινωνούν τα συναισθήματα τους, όλα αυτά πάνω στη σκηνή!

Μετά από μια πετυχημένη χρονιά γεμάτη χαμόγελα και παιδικές φωνές, σας περιμένουμε και τη νέα σαιζόν.

“Ο κόσμος όλος είναι μια σκηνή”
Ουίλιαμ Σαίξπηρ

Την Κυριακή 2 Απριλίου 2017, στις 11:00 π.μ. ολοκληρώνονται οι παραστάσεις της Παιδικής σκηνής, για το έργο «Πινόκιο» του Κάρλο Κολόντι σε διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Αδάμη, στο Θέατρο Αριστοτέλειον.

«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν …
- Ένας βασιλιάς, θα μου πουν οι μικροί μου αναγνώστες.
- Όχι, παιδιά, κάνατε λάθος. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κομμάτι ξύλο.
Δεν ήταν κανένα ξύλο πολυτελείας. Ένα απλό κούτσουρο ήτανε …»