Το σπηλιανθρωπάκι έκανε πολύ περήφανους τους γονείς του. Κραύγαζε το τραγούδι της ευτυχίας, έτρωγε με τα χέρια, χτυπούσε όλους με το ρόπαλό του. Ήταν ένα αξιοθαύμαστο παιδί! Ώσπου, μια μέρα, όλα άλλαξαν. Ξάφνου το σπηλιανθρωπάκι αποφάσισε να ζωγραφίζει σε χαρτί αντί για τους τοίχους. Σκούπιζε τα πόδια του προτού μπει στη σπηλιά. Αρνιόταν να ουρλιάζει ή να κυνηγά με τη σφεντόνα του. Αντιδρούσε σε όλα! Οι γονείς του ήταν σε απόγνωση…