Μουσείο Ελιάς και Λαδιού Πηλίου

Στεγάζεται στο ισόγειο ενός πέτρινου παραδοσιακού κτηρίου στην πλατεία του σιδηροδρομικού σταθμού της Άνω Γατζέας.

Το οίκημα κτίστηκε το 1924 από τον Ιωάννη Δ. Βογιατζή. Ο πρώτος όροφος ήταν η χειμερινή διαμονή της οικογένειας.

Το ισόγειο – «κατώι» ήταν για τις διάφορες αγροτικές εργασίες, που στην πλειονότητά τους είχαν σχέση με τα ελαιοπερίβολα όπου λειτουργούσε βιοτεχνία διαλογής, επεξεργασίας και παραγωγής ελαιών και αποθήκευσης - εμπορίας ελαιολάδου.

Η μοναχοκόρη του Φούλα (Γαρυφαλιά) Βογιατζή κατοικούσε στο σπίτι μέχρι το 1991.

Στο Μουσείο εκτίθενται συντηρημένα τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο εσωτερικό και στον αύλιο χώρο. Κυριαρχούν οι κάδες (μεγάλα ξύλινα δοχεία σε σχήμα κόλουρου κώνου) όπου παρασκευάζονται και αποθηκεύονται οι βρώσιμες ελιές και τα πιθάρια αποθήκευσης λαδιού διαφόρων μεγεθών.

Το εσωτερικό του Μουσείου αποτελείται από δύο επίπεδα. Το κυρίως Μουσείο (άνω των 100τμ) και το παλιό χώρο αποθήκευσης λαδιού (περίπου 20τμ) με τέσσερα εντοιχισμένα πιθάρια, που έχει διαμορφωθεί σε αίθουσα προβολών με καθίσματα, βιντεοπροβολέα, οθόνη κλπ. Ο χώρος αυτός μπορεί στο μέλλον να αποτελέσει και αίθουσα για περιοδικές εικαστικές εκθέσεις.

Ο κυρίως χώρος περιλαμβάνει θεματικές ενότητες που έχουν να κάνουν με τη διαδικασία συλλογής, διαλογής επεξεργασίας και εμπορίας ελαιών. Συγκεκριμένα εισερχόμενος ο επισκέπτης ακολουθεί πορεία από τα δεξιά, όπου εκτίθενται εργαλεία καλλιέργειας των ελαιών (σκαλιστήρια, πριόνια, κλαδευτήρια, άξονας που ζεύονταν τα ζώα κατά το όργωμα, ραντιστήρια κλπ), στην συνέχεια είδη συλλογής, (όπως κοφίνια διαφόρων μεγεθών, σκάλες, τρισκέλια, γάντζοι) και βέβαια ο πάγκος διαλογής των ελαιών.

Η επόμενη ενότητα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι εκτίθενται είδη και εργαλεία βαρελοποιίας (για την κατασκευή κάδης) και δύο καλοσυντηρημένες κάδες όπου μέσα τοποθετούσαν τις ελιές σε αλατόνερο (γάρο) για να γίνουν οι ξακουστές ελιές Πηλίου (Olives de Volos) με τις σκάλες για να ανεβαίνεις και την πασαρέλα, απ’ όπου σήκωναν τις ελιές (όταν ξεπικραίνονταν οι ελιές, τις έβγαζαν με κοφίνια από τις κάδες) τις ανάδευαν, ρίχνανε το αλάτι κλπ. Οι κάδες έχουν χωρητικότητα, η μία 7άρα (επτά χιλιάδες οκάδες) και η άλλη 2,5άρα.

Δίπλα ακριβώς υπάρχουν κάποια μεταλλικά χωνιά, τα οποία όμως δεν ήταν για υγρά, αλλά ήταν μετρητές μεγέθους ελαιών!


Σε μια πρωτότυπη βιβλιοθήκη έχει μετατραπεί μια κάδη σε τομή.

Από το λάδι, που είναι παράγωγο της ελιάς εξάγεται και το σαπούνι, δεν μπορούσε να λείψει και αυτό από τον σχετικό εκθεσιακό χώρο, όπου παρουσιάζεται η διαδικασία παραγωγής του και τα προϊόντα του. Στα πλαίσια της διαδικασίας εμπορίας ελαιών εκτίθενται διάφοροι ζυγοί, μια παλάντζα, μια ζυγαριά (από φούρνο που υπήρχε απέναντι από το κτήριο του Μουσείου), σέσουλες, φτυάρια, καζάνι για το βράσιμο των τσάμπουρων για την παραγωγή τσίπουρου και τέλος είδη οικιακής χρήσεως, των αρχών του περασμένου αιώνα.

Σε κάθε ενότητα αντιστοιχούν διευκρινιστικοί πίνακες (ταμπλό) με φωτογραφίες και επεξηγήσεις.

Στον εξωτερικό χώρο εκτίθεται μία εντυπωσιακή κάδη ύψους 2,20μ και διαμέτρου 3,00μ, ή οποία αποσυναρμολογήθηκε από τον εσωτερικό χώρο και συναρμολογήθηκε για να λειτουργήσει για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Υπάρχουν δόγες (τα μακριά ξύλινα κομμάτια που κατασκευάζουν τις κάδες), μεταλλικά στεφάνια που τοποθετούνται περιμετρικά στις κάδες, πιθάρια και βαρέλια κρασιού.

info box

Είδος: 

Για ηλικίες από: 

3-5
5-9
9-12
12+

Τρόποι επικοινωνίας: 

Τηλ. : 24230 22009
www.mouseioelias.gr

Διεύθυνση: 

Μουσείο Ελιάς/Πήλιον Όρος, Πλατεία Σιδηροδρομικού Σταθμού, 38500 Ανω Γατζέα Πηλίου

Πόλη: